popędu
Encyklopedia PWN
austriacki neurolog i psychiatra, twórca psychoanalizy.
mężczyzna pozbawiony jąder, zwykle przez ich wycięcie;
instynkt
biol. uwarunkowana genetycznie dziedziczna zdolność zwierząt i ludzi do wykonywania łańcucha różnych rodzajów zachowania się, napędzanych przez popędy i sterowanych przez odpowiednie bodźce zewnętrzne, prowadzących do skutków koniecznych dla życia osobnika lub utrzymania gatunku.
[łac. instinctus ‘podnieta’, ‘popęd’],
libido
psychol. jedno z podstawowych pojęć psychoanalizy, wprowadzone przez S. Freuda na oznaczenie energii popędu seksualnego jako pierwotnego popędu życia i gł., nieświadomej siły kierującej zachowaniem człowieka;
[łac., ‘żądza’, ‘rozkosz’],
limbiczny układ, układ rąbkowy,
fizjol. zespół struktur mózgowych stanowiących anatomiczne podłoże czynności popędowo-emocjonalnych;
włoski socjolog i ekonomista.